در پایان خردادماه، یاد و خاطر خیرین جاودان متولد این ماه، زنده‌یادان سعید نفیسی و احمد عدل‌پرور را گرامی می‌داریم.
سعید نفیسی
زنده‌یاد سعید نفیسی زبان‌شناس، پژوهشگر ادبیات فارسی، تاریخ‌نگار، نویسنده، مترجم و شاعر در ۱۸ خرداد ۱۲۷۴ در تهران به دنیا آمد. او پس از پایان تحصیلات متوسطه در ایران، برای ادامه‌ی تحصیل به دانشگاه نوشاتل سوئیس و دانشگاه پاریس رفت و در سال ۱۲۹۷ به ایران بازگشت و تدریس زبان فرانسه را آغاز کرد. او در همان سال به گروه نویسندگان مجله دانشکده پیوست و در این مجله با ملک‌الشعرای بهار نیز همکاری کرد. این خیر جاودان در سال ۱۳۰۸ در وزارت فرهنگ مشغول به فعالیت شد و جدای از تدریس زبان فرانسه، آموزش در مدارس علوم‌سیاسی، دارالفنون، مدرسه عالی تجارت، مدرسه صنعتی، دانشکده‌های حقوق و ادبیات را نیز آغاز کرد.
این استاد فرهیخته در کشورهایی مثل کابل، دهلی، کلکته، قاهره و بیروت نیز به آموزش پرداخت. علاقه‌ی نفیسی به تاریخ و ادبیات ایران باعث شد تا آثاری تازه خلق کند و بسیاری از آثار گمنام را به ایرانیان بشناساند. نفیسی علاقه‌ی عجیبی به کتاب‌خوانی داشت و در جمع‌آوری کتاب بسیار حریص بود. نفیسی در نگارش مجلات و روزنامه نیز دستی بر قلم داشت؛ سردبیری مجله پرتو و مجله وطن و مدیریت مجله شرق را در طول زندگی خود بر عهده داشت و موسس روزنامه‌ی امید نیز بود که با همکاری میرزا آقاخان فریور در سال ۱۳۰۲ تاسیس کرد. سعید نفیسی موفق به کسب جوایز بزرگی مانند نشان درجه اول علمی، نشان سپاس درجه اول، جایزه سلطنتی دربار ایران، نشان مخصوص واتیکان و نشان لژیون دونور فرانسه شده است. از تالیفات او می‌توان به آخرین یادگار نادرشاه (نمایش‌نامه) ۱۳۰۶، فرنگیس ۱۳۱۰، ستارگان سیاه ۱۳۱۷، ماه نخشب (مجموعه داستان) ۱۳۲۸، آتش‌های نهفته (یا حساب‌ها در نیامد) ۱۳۳۰، نیمه‌راه بهشت (داستان) ۱۳۳۲ و گلچینی از دیوان سعید نفیسی ۱۳۳۳ اشاره کرد. آثار ذکر شده تنها بخش کوچکی از نوشته‌های این استاد برجسته هستند. دیگر نوشته‌های او در حوزه‌های ادبیات اروپا، متون فارسی، تحقیق در ادبیات فارسی و ایران، تاریخ ایران، کتابشناسی، ترجمه تاریخ و … است.
این خیر جاویدان حدود ۲۵۰۰ جلد کتاب چاپی و خطی به کتابخانه‌ی مرکزی و مرکز اسناد ملی ایران اهدا کرده است که کمکی بزرگ به دانشجویان و اساتید بوده و قدمی مهم در علم‌آموزی بحساب می‌آید. این استاد فرهیخته در سال ۱۳۴۶ دیده از جهان فروبست.
احمد عدل‌پرور
زنده‌یاد حاج احمد عدل‌پرور متولد دهم خرداد ۱۳۱۰ بود. او در تهران و در محله‌ی قیام زاده شد؛ خانواده‌اش متمول نبودند و از همان نوجوانی به کار مشغول شد. زنده‌یاد عدل‌پرور خیری مدرسه‌ساز بود که با درس گرفتن از زندگی سخت خود قدم در این راه نیک گذاشت. شروع این داستان خیر از خاطره‌ی بیماری سخت مادرش آغاز می‌شود؛ مادر او در بیمارستانی وقفی بستری می‌شود و فرزندش با دیدن تابلوی بیمارستان، با مفهوم واژه‌ی وقف آشنا می‌شود و عشق و علاقه‌ی او به این کار شکل می‌گیرد. او پس از این ماجرا با خود عهد می‌بندد تا در هنگام بزرگسالی ساختمانی بسازد و آن را وقف کارهای خیر کند. این خیر جاودان در همین راستا در دانشگاه به خواندن رشته‌ی مهندسی ساختمان روی می‌آورد.
احمد عدل‌پرور در سال ۱۳۷۳ اولین فردی بود که مدرسه‌سازی را در منطقه‌ی ۱۰ تهران آغاز کرد؛ ساخت مدرسه‌ی احمد عدل پرور و ساختمان فنی‌وحرفه‌ای در منطقه‌ی خوش تهران از اقدامات نیک این خیر جاویدان است. مدرسه‌سازی برای ایشان از آن جهت اهمیت به‌سزایی داشت که به فرهنگ و آموزش کشور بهایی ویژه می‌نهاد و معلمان را قشری خاص در جامعه بر‌می‌شمرد. یکی از خصایل اخلاقی او، دوری گزیدن از تبعیض و نابرابری بود و در مدارسی که تاسیس کرد، شرط معدل برای ورود به مدرسه را ملغی کرد، چرا که بر آن بود که با این کار چیزی جز تبعیض گذاردن بین افراد را از ابتدا به فرزندانمان نخواهیم آموخت. همچنین آن مرحوم اهمیت به‌سزایی برای توجه مردم به کارهای خیرخواهانه قائل بود و ترغیب افراد در این راستا هدفی مهم برایش به حساب می‌آمد و با همین نیت، نام خود را بر روی ساختمان‌های وقفی خود می‌گذاشت. کارهای خیرخواهانه‌ی احمد عدل‌پرور تنها به ساخت مدرسه محدود نماند؛ ساخت اورژانس بیمارستان شریعتی، ساخت مدرسه‌ای در دلیجان، ساخت بیمارستان فیروآباد شیراز، ساخت مساجد در مناطق محروم، راه‌اندازی صندوق قرض‌الحسنه دانشگاه تهران، راه‌اندازی صندوق قرض‌الحسنه عدل‌پرور، ساخت مجتمع آموزشی در نورآباد ممسنی، اجاره به زوج‌های جوان و پس‌انداز پول آنها برای خرید خانه از دیگر خدمات خیّرانه ایشان بود. زنده‌یاد حاج احمد عدل‌پرور به صندوق احسان و مددکاری عدل‌پرور که برای دانشگاه تهران راه‌اندازی کرده بود حدود ۱۰۰ میلیون تومان کمک غیرنقدی کرده است. بنیاد حامیان یاد ایشان را گرامی داشته و امید داد راهشان پر رهرو باشد.
هـر حمایتـی از طرف شما خیّر نیک‌اندیش و نیک‌نهاد، چه کوچک چه بزرگ، بی‌شک دریچه‌ایست بسوی فردایی روشن که جوانان امروز تحت حمایت شما، بخشی از سازندگان آن فردایند. بذری را که امروز به مهر می‌کارید، فردا به غرور و سرور خواهید دروید.
شما نیز می‌توانید با مراجعه به بخش حمایت از دانشگاه وبسایت بنیاد حامیان به نشانی https://utf.ut.ac.ir/ نسبت به حمایت از آینده‌سازان کشور و ارتقای علم و دانش، اقدام فرمایید.
