بانو عطیه کسروی یک قطعه زمین با بنای احداثی برروی آن به مساحت157.50 به دانشگاه تهران اهدا کرد.
بانو عطیه کسروی فرزند صادق در سال ۱۲۹۶در یکی از محلات قدیمی تهران در حوالی سید نصر الدین به دنیا آمد.پدرش پدرش، مرحوم صادق کسروی، از کارمندان وزارت دارائی بود.خانم عطیه کسروی پس از اتمام تحصیلات شغل شریف معلمی را که شغل انبیاست برگزید و شمع وجود خویش را روشنی بخش راه هدایت نونهالان کشور نمودو در این راه عاشقانه تلاش ورزید و تا سال ۱۳۸۵ در مدارس تهران به امر تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم اشتغال داشت.خانم کسروی که همواره در دل سودای تعلیم و تربیت سپرده وجود خویش را با زمزمه ی درس و کتاب گرمی می بخشید همواره مایل بود که اوای خوش تربیت در کانون زندگیش مترنم و طنین انداز باشد.
لذا بعد از وفات شوهرش تصمیم گرفت که حاصل تلاش سالهای عمر خویش را صرف روشن نگهداشتن چراغ تعلیم و تربیت نماید و خانه خود را برای ایجاد مدرسه، وقف آموزش و پرورش نماید تا همواره آوای دلنشین آموزش نونهالان از فضای خانه‌اش شنیده شود. ولی وراث مرحوم شوهرش، سهم الارث خود از خانه به جای مانده را مطالبه کردند ودر نتیجه خانه مسکونی به دوقسمت تقسیم گردید. سهم تخصیصی این بانوی با فضیلیت تکافوی ایجاد مدرسه را ننمود و آرزویش تحقق نیافت. آنگاه تصمیم گرفت که محل مذکور را منحصراً برای اهداف علمی آموزشی و پژوهشی وقف دانشگاه تهران نماید و این امر خیر را درسال ۱۳۷۷ جامه عمل پوشاند.
این بانوی بافضیلت در تاریخ بیست و یکم بهمن ماه ۱۳۸۴ دار فانی را وداع و به دیار باقی شتافت.
روحش شاد و راهش جاودان
هـر حمایتـی از طرف شما خیّر نیک‌اندیشه و نیک‌نهاد، چه کوچک چه بزرگ، بی‌شک دریچه‌ایست بسوی فردایی روشن که جوانان امروز تحت حمایت شما، بخشی از سازندگان آن فردایند. بذری را که امروز به مهر می‌کارید، فردا به غرور و سرور خواهید دروید.
