بیست و سوم شهریور ماه ۱۰۱۷ خورشیدی، کشیشی 30 ساله با اهدای ۴۰۰ جلد کتاب و مبلغ ۷۸۰ پوند، باعث پایه گذاری یکی از بزرگترین دانشگاه های دنیا یعنی دانشگاه هاروارد شد.
البته بنا بر منابع رسمی هاروارد، تأسیس این دانشگاه، نه توسط یک فرد که حاصل تلاش جمعی بوده‌است، با این حال جان هاروارد به عنوان یکی از بنیانگذاران این دانشگاه شناخته می‌شود. هر چند به موقع بودن و سخاوت بسیار زیاد او در این مهم، او را به عنوان مفتخرترین این بنیانگذاران تبدیل کرده‌است و نام دانشگاه هاروارد به افتخار اوست.
جان هاروارد، کشیش، وزیر امور داخلی آمریکا و استاد یکی از شعبه‌های دانشگاه کمبریج بود. وی، نیمی از سرمایه و املاک خود را که ۷۸۰ پوند بود با چهارصد جلد کتاب به کالج بخشید و کالج کمبریج در سال ۱۶۳۹ به‌افتخار این مرد، هاروارد نامیده شد. دانشگاه هاروارد یک دانشگاه خصوصی واقع در آمریکاست که در سال ۱۶۳۸ تأسیس شد که در ابتدا “دانشکدهٔ نو” یا “دانشکده در شهرک نو” بود که در ۱۳ مارچ ۱۶۳۹ جهت بزرگداشت اولین خیّر آن، روحانی جان هاروارد، به اسم “دانشگاه هاروارد” نامگذاری شد و همچنین در محوطه دانشگاه، مجسمه این خیر بزرگوار ساخته و قرارداده شده. این دانشگاه قدیمی‌ترین مؤسسه آموزش عالی در ایالات متحده و از معتبرترین موسسات در جهان است و با سرمایه‌ای معادل ۲۵٬۹ میلیارد دلار، ثروتمندترین دانشگاه جهان به شمار میرود.این دانشگاه در بین تمام دانشگاه‌های جهان دارای بیشترین تعداد دانش آموختگانی است که برنده جایزه نوبل (۱۶۱ نفر) و مدال فیلدز (۱۸ نفر) شده‌اند. همچنین در بین دانشگاه‌های آمریکا شامل بیشترین دانش آموختگانی است که عضو کنگره ایالات متحده آمریکا بوده‌اند.
بر سردر این دانشگاه لوحه‌ای نصب شده که متن آن چنین است:
«چون خداوند به سلامت ما را به سرزمین نیوانگلند رسانید، به یاری او خانه‌های خود را ساختیم و برای ادامهٔ زندگانی خود وسایلی برانگیختیم و مکان‌های مناسبی برای پرستش پروردگار پی‌افکندیم و به تشکیل یک دولت غیرنظامی همت گماشتیم. اما آرزوی بزرگی را که در قلب خود می‌پروراندیم و در پی تحقق آن روزشماری می‌کردیم، آموزش و پرورش بود که سعادت جاودانه در پی داشت. ما نمی‌خواستیم که دیو بی‌سوادی در کلیساها به جای ماند و کشیشان ما در تاریکی نادانی به‌سر برند.»
